Πρόκειται για εμπεριστατωμένη και διεισδυτική ανάλυση της κοινωνικής και πολιτικής δομής του διεθνούς συστήματος σε αναφορά με διεθνιστικές δοξασίες και ιδεολογήματα που ταλανίζουν τον ελληνικό δημόσιο διάλογο. Ο ελληνικός διεθνισμός «αριστερός» και «δεξιός», αναλύεται σε αναφορά με την κοινωνική και πολιτική δομή του διεθνούς συστήματος. Συνδέεται επίσης με το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, με ζητήματα όπως το εθνικό συμφέρον, το ρόλο του διεθνούς
δικαίου - διεθνών οργανισμών καθώς και με τις σχέσεις μικρών και μεγάλων κρατών.

Μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ότι «νεοφιλελεύθερες» διεθνιστικές δοξασίες λειτουργούν καταλυτικά στην παραγωγή ενός μίγματος νεο-εξαρτησιακών ιδεολογημάτων με «κεντροαριστερό» μανδύα τα οποία υιοθετούν «συντηρητικοί» και «προοδευτικοί» «διεθνιστές» κάθε κομματικής απόχρωσης. Συγκλίσεις ή αποκλίσεις σ’ αυτό το πλαίσιο, διαμορφώνουν το μελλοντικό πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας. Ο συγγραφέας ασκεί αυστηρή κριτική για την πνευματική τυραννία που αναπτύσσει η συμβατική σοφία της εξωτερικής μας πολιτικής.